Het gezicht achter Bika Huisdierenservice. Mijn naam is Irene van der Kooi en ik ben op dit moment 40 jaar oud (b.j. 1979). Mijn gezin bestaat nu uit Kaya (hond) Pazzo (Boskat) Ziva (Turkse Van) Mitch (zoon van Ziva, vader onbekend) en 2 Cavia’s. Met de start van Bika Huisdierenservice in mei 2013 heb ik van mijn grootste hobby mijn werk gemaakt. Het idee om bij mensen thuis op hun dieren te passen is ontstaan door mijn eigen kat Jari (overleden in 2012). Toen ik hem een keer een weekend naar een pension had gebracht werd mij na afloop verteld dat hij niet wilde eten en niet van zijn plek geweest was. Een half jaar later probeerden we het opnieuw. Zonder succes! Ik werd op mijn vakantieadres gebeld door het pension met de mededeling dat hij na 4 dagen nog niet had gegeten en dat het nu gevaarlijk werd. Mijn vader heeft hem toen opgehaald en thuis gebracht. Daar begon hij te eten en te drinken. Mijn ouders zijn elke dag langs geweest en dat ging wel goed. Vanaf dat moment heb ik hem thuis gelaten als ik weg ging. Vrienden en familie werden opgezadeld met het verzorgen van mijn kat(ten). Door deze ervaring weet ik hoe fijn het is als dieren in hun eigen omgeving kunnen blijven. Met de door mij geboden service hoop ik mensen een rustige vakantie te kunnen bezorgen… Ik ben opgegroeid met dieren. We hadden een hond, 2 katten, hamsters, cavia’s en aquariums vol vissen gehad.
Vanaf mijn 12e “werkte” ik op de kinderboerderij. De nachtmerrie van mijn moeder werd werkelijkheid; ik kwam met alles wat ook maar een beetje extra zorg en aandacht nodig had thuis! “Onder mijn vleugels” heb ik vele diertjes kunnen oplappen. En helaas natuurlijk ook veel verdriet gehad toen sommigen het helaas niet redden. Naast de zorg voor de dieren was het mijn wens om bij de politie te werken. Het liefst met honden. Al mijn stages op de middelbare school hadden met dieren te maken. Na de middelbare school solliciteerde ik bij de politie en werd ik aangenomen. Ik kwam er al snel achter dat de hondenbrigade een kleine hechte club was waar je niet zomaar bij kwam. Ik had nog niet veel ervaring met het trainen van honden, dus ik liep met wat trainingen mee. 
Na 8 jaar bij de politie te hebben gewerkt kreeg ik een aanbod van een beveiligingsbedrijf om bij hen te komen werken met mijn hond. Bika was toen net 2 jaar, dus ik kon vol aan de bak. Al snel bleek Bika niet echt geschikt te zijn voor het werk en ik zelf ook niet echt. Ik wilde mijn hond niet steeds ‘straffen’ voor iets wat ze niet deed. Ik wilde liever knuffelen en spelen. Gelukkig zag mijn werkgever dit ook in en ik kreeg een plekje op kantoor. Ik kon elke dag met de trainingen mee of de honden uitlaten. Ik had een topbaan vond ik zelf! Het bedrijf kwam alleen in zwaar weer en ik kreeg mijn ontslag. Ik heb deze negatieve gebeurtenis naar iets positiefs omgezet en de kans gepakt om te doen wat ik het liefste doe: zorgen voor dieren.
Ik heb een paar jaar als vrijwilliger gewerkt bij Kerbert dierenasiel, ook heb ik een blauwe maandag bij de dierenambulance meegelopen. Daar werken mensen met met een heel goed hart en met heel veel verstand van dieren. Ik heb er heel veel geleerd wat ik nu in de praktijk goed kan gebruiken.
Ik heb een opleiding dierenartsassistent gevolgd in Barneveld maar door vervelende gebeurtenissen niet mijn diploma gehaald.